بررسی و مقایسه آموزش فراشناختی پردازش هیجانی توام با دارودرمانی با درمان استاندارد (دارودرمانی ) در بهبود مهارت های عاطفی، شناختی و اجتماعی بیماران دوقطبی

درمان های روان شناختی اختلال دو قطبی به مقدار زیادی مورد غفلت قرار گرفته است. هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش فراشناختی پردازش هیجانی همراه با درمان دارویی در مقایسه با درمان استاندارد در افزایش مهارت های عاطفی، شناختی و اجتماعی(mept) بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی است. مواد و روش ها: پژوهش از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل بوده و نمونه شامل 32 زن (40-16) که بر اساس ملاکهای تشخیصی dsm-iv-r تشخیص اختلال دو قطبی نوع اول گرفتند ، بود. که به طور تصادفی از بین مراجعان بیمارستان ها و کلینیک های روانپزشکی شهر اصفهان انتخاب شده اند. یکی از گروهها تنها دارو دریافت کرد و به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد و گروه دیگر آموزش فراشناختی پردازش هیجانی توام با دارو دریافت کرد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاری براساس معیارهای dsm-iv-r و پرسشنامه مانیا ( bech و همکاران، 1979) و مقیاس 17 آیتمی افسردگی (hamilton ، 1980) برای استفاده مانیا و افسردگی استفاده شده است. برای اندازه گیری برخی مهارتهای عاطفی از برخی زیرمقیاس های هوش هیجانی cooper) و همکاران، 1999) و درمورد مهارت های شناختی از پرسشنامه و نگرش های بدکنشی ( power و همکاران، 1994) ، خودکنترلی( rosenbaum ، 1980) و بینش ( david و همکاران، 1992) استفاده شد. برای اندازه گیری عملکرد اجتماعی از پرسشنامه عملکرد اجتماعی ( hurry و همکاران، 1983)، استفاده گردید. برای کنترل اثرمتغیر وضعیت اقتصادی ، اجتماعی، فرهنگی آزمودنی ها بر متغیر مستقل از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. یافته ها: شیوه (mept) برافزایش تمام زیرمقیاس های نمره کل مهارت های عاطفی موثر بوده (05/0 p